متن کامل

استرس گرمایی

مقدمه

بیشتر کارها نیاز به کار کردن در محیط های گرم دارند چه در بیرون چه در داخل. کار کردن در گرما و انجام کار فیزیکی سنگین می تواند بر سیستم سرمایشی بدن تاثیر داشته باشد. یک کارگر وقتی که استرس گرمایی را تجربه می کند که بدن قادر نباشد خود را خنک کند. اگر استرس گرمایی در مراحل اولیه شناخته و درمان نشود شرایط خیلی جدی و حتی کشنده ممکن است به طور سریع گسترش یابد.

کارگرانی که احتیاج دارند در محیط گرم کار کنند باید به اندازه کافی آمادگی لازم را برای مقابله با استرس گرمایی داشته باشند. فعالیت های کاری بیرون اغلب در طول ماه های گرم تابستان افزایش می یابد، مخصوصا ساخت بام، جنگلداری، مقابله با آتش و جاده سازی. در فعالیت های کاری داخلی در محیط های گرم کارگران هم در طول سال با گرما مواجهه دارند.این شامل کارکردن در صنایع خمیر سازی، کاغذسازی، اتوشویی، نانوایی، ساخت و تولید فولاد، دیگ بخار و کار نزدیک کوره های سیمان. کارگرانی که با محیط های گرم مواجهه دارند باید ملزم به پیشگیری از استرس گرمایی و شناخت علائم اولیه استرس گرمایی در خودشان و کارگران دیگر شوند.

استرس گرمایی می تواند منجر به یک سلسله از مشکلاتی از قبیل جوش های پوستی، گیجی وتشنج و بیهوشی شود. نشانه های اولیه ی استرس گرمایی مانند خستگی مفرط خواب آلودگی، تحریک پذیری، عدم ثبات و تعادل در تصمیم گیری می تواند منجر به حوادث جدی شود. عدم درمان فوری این نشانه ها می تواند سریعا شرایط بحرانی از قبیل تشنج و بیهوشی را گسترش دهد.

استرس گرمایی چیست؟

دمای معمولی بدن بین ۳۶ تا ۳۸ است. وقتی که این دما از این حد بالاتر رود بدن با آزاد کردن مقداری گرما واکنش نشان می دهد. اما گرمای وارده به بدن بیشتر از حدی باشد که بدن بتواند با دفع گرما دمای خود را کاهش دهد بدن شروع به گرم شدن می کند و شخص به استرس گرمایی نزدیک می گردد. مشکلاتی را که از طریق گرما سلامتی را دچار اختلال می کنند بیماری های ناشی از گرما گویند. این بیماری ها زمانی اتفاق می افتند که شخص مشغول انجام کار فیزیکی سنگین و در محیط گرم و مرطوب است در این صورت مقدار زیادی آب همراه با نمک از بدن دفع می گردد. برای جلوگیری از استرس گرمایی تمام کارگران باید تمام منابع ایجاد گرما را بشناسند و بدانند که بدن چگونه گرمای اضافی را از خود دفع می کند. گرما می تواند از دو طریق به بدن راه یابد:

۱.می تواند در حین کار گرما ایجاد کند.

۲.جذب از طریق محیط، هر فعالیت کاری یا در محیط سبب ایجاد گرما شود و گاهی اوقات خودش باعث استرس گرمایی است.

گرما از طریق فعالیت بدن: گرمای تولید شده در کارگر بستگی به حجم کار دارد.

میزان گرمایی از محیط به بدن می رسد(گرمای محیط خارج)بستگی به درجه حرارت هوا و میزان حرکت هوا و انرژی تابشی دارد. تعدادی از مثال های گرمای تابشی و دستگاه های گرم کننده دیگ های بخار و نور خورشید است.

دفع گرما از بدن: بدن می تواند معمولا از حرارت اضافی رهایی یابد اما چگونگی و مقدار آن بستگی به چندین فاکتور دارد. از جمله دمای هوا، رطوبت، میزان جریان هوا، نوع پوشش، و فاکتورهای فردی. اگر یک یا چند عدد از این فاکتورها کار را برای بدن شکل می کند در رابطه با رهایی یافتن از گرما بدن به سوی بیماری های ناشی از گرما پیش می رود.

دفع گرما از بدن: بدن معمولا می تواند گرمای اضافی را آزاد کند، اما مقدار گرمای دفع شده بستگی به چندین فاکتور مانند هوای محیط، دما، رطوبت، جریان هوا، نوع پوشش و عوامل خطر فردی دارد. اگر یک یا چندین از این عوامل باعث مشکل برای از دست دادن گرمای اضافی شود، ناراحتی های گرمایی ممکن است گسترش یابد.

بدن به دو روش اصلی گرمای اضافی را دفع می کند ، به وسیله افزایش جریان خون به پوست و تعریق.

• افزایش جریان خون: جریان خون که در پوست است گرمای اضافی را به سطح پوست می رساند، وقتی هوا سردتر از پوست است گرما به هوای محیط منتقل می گردد. این فرآیند مثال ساده مبادله گرما به وسیله ی هدایت شناخته شده است. با افزایش گرمای اضافی بدن جریان خون نیز افزایش می یابد. افزایش جریان خون در پوست اغلب باعث قرمز شدن صورت یا ظهور سرخی می گردد. در آب و هوای گرم نواحی سایه می تواند مقدار هوای خنک در مقابل تابش مستقیم آفتاب فراهم کند. کار کردن یا استراحت در نواحی سایه به بدن اجازه می دهد تا گرمای اضافی خود را به وسیله انتقال آن به هوای محیط دفع کند. اگر شخصی احساس گرمای زیادی می کند دوش آب سرد می تواند سرعت سرد شدن را به وسیله ی انتقال گرمای بدن به آب گرم را تقویت کند.

• عرق کردن:وقتی بدن گرم می شود، مغز به بدن فرمان می دهد که عرق کند، عرق کردن به تنهایی بدن را خنک نمی کند، عمل خنک کردن وقتی اتفاق می افتد که در حین عرق کردن تبخیر هم از روی پوست صورت می گیرد. در دمای بالاتر از ۳۵ درجه سانتی گراد، یعنی وقتی هوا گرمتر از پوست است به عنوان موثرترین روش برای خنک کردن بدن اتفاق می افتد. میزان عرق کردن که مشروط به خنک کردن بدن است میزان تبخیر را تعیین می کند بنابراین هر فاکتوری که روی تعریق یا تبخیر عرق تاثیر می گذارد روی توانایی بدن در خنک کردن خودش به وسیله ی عرق کردن نیز تاثیر می گذارد. توانایی فردی کارگران برای عرق کردن می تواند به وسیله ی فاکتور هایی از قبیل عدم تطابق با محیط گرم، داشتن شرایط پوستی که عرق کردن را محدود می کند، استفاده از داروهایی که تعریق را محدود می کند و نیاشامیدن مایعات کافی کاهش یابد. رطوبت پایین و جریان هوای بالا باعث افزایش تبخیر می شود اگرچه رطوبت بالا و برنامه های حفاظتی به طور مشابه تبخیر را کاهش می دهد. اگر چه لباس های حفاظتی کارگران را از سایر خطرات محافظت می کند نیز می تواند منجر به استرس گرمایی شود.

فاکتورهای منحصر به فرد خطر استرس گرمایی:

این موضوع مهم است که بدانیم عوامل خطر رایج که ممکن است شانس پیشرفت استرس گرمایی را در کارگران افزایش دهد حساسیت متفاوت افراد نسبت به گرماست. دو فاکتور که مهم است برای  کارگران در کنترل گرما، تطابق صحیح و شرایط جسمی مناسب است. با طراحی دقیق تجهیزات می توان ریسک استرس گرمایی را کاهش داد البته با ملاحظه فاکتورهای ذکر شده زیر:

فقدان تطابق:

تناسب بدن برای کار در محیط گرم یک امر واضحی است. یک شخص که به طور منظم در محیط گرم کار می کند ممکن است خطر کمتری برای گسترش ناراحتی های گرمایی داشته باشد نسبت به کسی که فاقد این شرایط است.

فقدان شرایط جسمی مناسب:

افراد دارای شرایط جسمی مناسب عموما توانایی بهتری برای مقابله با استرس گرمایی و کاهش احتمال پیشرفت استرس گرمایی دارند فعالیت های ورزشی منظم مانند پیاده روی، دویدن، دوچرخه سواری و شنا می تواند سطح تناسب فیزیکی افراد را افزایش دهد.

چاقی:

افزایش چربی بدن، ماده عایق بدن را افزایش می دهد که اتلاف گرما را کاهش می دهد. افراد با افزایش وزن ممکن است در حین فعالیت گرمای بیشتری را تولید کنند.

افزایش سن:

کارگران مسن (۶۵-۴۰سال) عموما قادر به تطابق با گرما نمی شوند. در بزرگسالان تنظیم دمای بدن کافی نیست و عرق دیر تر شروع شده و به آهستگی اتفاق می افتد.

وضعیت پزشکی موجود یا رفتار:

به طور کل وضعیت پزشکی و رفتار می تواند توانایی شخص را در تطبیق با استرس گرمایی کاهش دهد. برای مثال مشکلات قلبی در رفتاری مانند کاهش نمک(سدیم) در رژیم غذایی و ضعیف بودن بدن، توانایی بدن را در خارج کردن گرما بهتر کند. بیماری قلبی می تواند براثر گرما وخیم تر گردد.

شرایط دیگری که ممکن است خطر گرما را افزایش دهد، اختلالاتی شامل دیابت ملیتوس،کیست فیبروتیک و پرکاری تیروئید می باشد.

بیماری های مزمن و کوتاه مدت:

بیماری های تب دار، اسهال و استفراغ می تواند دلیل بیشتر کاهش مایعات بدن باشد که ممکن است توانایی بدن را در تطبیق با گرما کاهش دهد. کارگانی که احساس خوبی برای کار در گرما ندارند نباید در محیط گرم کار کنند تا زمانی که آن ها مجدد احساس بهتری پیدا کنند. کاهش خواب اغلب می تواند خطر استرس گرمایی را افزایش دهد.

بیماریهای مزمن پوستی:

جوش ها، درماتیتها، سوختگی های التیام یافته در حالات دیگر پوست که نواحی بزرگی از سطح پوست را درگیر می کند که ممکن است منجر به کاهش توانایی بدن در تعریق باشد. مشکلات پوستی که ممکن است اغلب زمانی که در مقابل گرما بی حفاظ باشد وخیم تر گردد.

استفاده از دارو:

بعضی از داروها ممکن است سبب ایجاد مشکلاتی شوند برای زمانی که کار کردن در شرایط استرس گرمایی باشد شامل:

داروهای آنتی کولینرژیک

آنتی هیستامینی

آنتی سایکوتیک

Beta blockers

Calcium channel blockers

Cyclic anti depressants

Diuretics

لیتیم

افرادی که در محیط استرس گرمایی کار می کنند باید در مورد اثرات بالقوه جانبی داروها نسبت به بدنشان مورد بررسی قرار  گیرند.

الکل و داروها:

مصرف الکل کمبود آب را افزایش می دهد و می تواند سبب عادت کردن بدن کارگران به از دست دادن آب در بدنشان شود. بعضی از داروهای تقلبی گرمای بدن را افزایش می دهند و توانایی بدن نسبت به کاهش دمای بدن را کاهش می دهند.

وجود گرما زدگی قبلی:

در کارگرانی که قبلا به گرمازدگی مبتلا شده اند خطر تکرار گرمازدگی افزایش می یابد.کارگران باید علائم نشانه ای گرمازدگی را بدانند مانند عرق کردن بیش از حد، تهوع، سرگیجه. اگر استرس گرمایی شناخته نشود و در مراحل اولیه معالجه نگردد می تواند اثرات جدی بر روی بدن بگذارد مانند کرامپ های گرمایی، خستگی گرمایی یا گرمازدگی

کرامپ های گرمایی: کرامپ گرمایی سبب  انقباض های شدید ماهیچه ای می گردد. این بیماری از طریق از دست دادن خیلی زیاد نمک در اثر عرق کردن که معمولا نتیجه تمرین شدید یا کار فیزیکی در محیط گرم هستند.کرامپ های عضلانی معمولا در ماهیچه های که از حداکثر قدرتشان استفاده می گردد رخ می دهد مانند ماهیچه ای پا و شکم. کرامپ ها به طور عادی در اواخر روز کاری یا یا بعد از سرد شدن ماهیچه ها رخ می دهد(برای مثال زمان دوش گرفتن بعد از کار). تشخیص کرامپهای گرمایی از بیشتر کرامپ های گرمایی معمولی که در حین کار سخت رخ می دهند. کرامپ های معمولی با استراحت و ماساژ درمان می شوند. کرامپ های گرمایی در مقایسه با آن تنها بعد از جایگزینی الکترولیت از دست رفته درمان می شوند.

علائم نشانه های بیماری:

درد ماهیچه ای

تعریق بیش از حد

معالجه:

• جابه جا کردن کارگر به محیط خنک تر، اگر ممکن است خواباندن کارگر به پشت و خارج کردن یا شل کردن لباس های تنگ.

• خنک کردن کارگر با اسفنج همراه با آب سرد و باد زدن. باید مراقب بود که اگر در حین باد زدن کارگر شروع به لرزیدن کرد عملیات خنک کردن را متوقف کرد.

• اگر کارگر کاملا هوشیار باشد و تهوع نداشته باشد مایعات دهانی در دسترس آن قرار داد. یا یک محلول آب نمک (یک قاشق چایخوری در نیم لیتر آب) بهترین راه حل است. الکل و نوشیدنی ها ی کافئین دار توصیه نمی شود.

• به طور کلی اگرکار در شرایط گرم ادامه یابد می تواند منجر با خستگی گرمایی شود. این بیماری مهمترین اختلال گرمایی است. اگر یک کارگر دچار کرامپ پیش رونده باشد و همراه با نشانه های خستگی، ضعف، سردرد، بیماری های معده و روده ای و یا اختلال در حالت روانی می باشد پس کارگر ممکن است بزودی به خستگی گرمایی یا گرمازدگی دچار شود.

خستگی گرمایی:

به علت کاهش آب و نمک به صورت هم زمان ناشی می شود و ناشی از عرق کردن زیاد در حین فعالیت بدنی سخت و طولانی می باشد، زمانی که مایع جایگزینی در مقایسه با مایع از دست رفته کافی نباشد، از کرامپ عضلانی خیلی جدی تر است و کارگر تعداد دیگر علائم و نشانه ها را خواهد داشت.

علائم و نشانه ها

• تنفس کم عمق

• افزایش میزان تنفس

• ضربان قلب تندو ضعیف

• رنگ پریدگی، پوست مرطوب

• تعریق

• ضعف، خستگی و سرگیجه

• سردرد و تهوع

• غش کردن

• کرامپ ماهیچه ای

وجود عرق یک یافته مهم است زیرا آن اغلب تنها راه تمیز دادن خستگی گرمایی از گرمازدگی خطرناک است. اگر معالجه نشود خستگی گرمایی ممکن است به گرمازدگی منجر شود. کارگران مبتلا شده از خستگی گرمایی باید به کمک های پزشکی رسانده شوند.

معالجه:

جابجا کردن کارگر به محیط خنک تر، اگر ممکن باشد خواباندن کارگر به پشت و خارج کردن یا شل کردن لباس های تنگ.

خنک کردن کارگر با استفاده از اسفنج همراه با آب سرد و باد زدن. اگر در هنگام خنک کردن کارگر شروع به لزیدن کرد عملیات خنک کردن را قطع کنید.

اگر فرد کاملا هوشیار بود و تهوع نداشته باشد، مایعات دهانی در دسترس آن قرار داده آب میوه، نوشیدنی های نمک دار بدون کافئین، محلول های دهانی دارای نمک در دسترس قرار دهید(یک قاشق چایخوری نمک در نیم لیتر آب) الکل و نوشیدنی های کافئین دار توصیه نمی شود. در بشتر موارد نشانه های بیماران به طور چشم گیری در عرض ۳۰ دقیقه بهبود می یابد. این بیماران نیز باید به کمک های پزشکی انتقال یابد.

سکته گرمایی(گرمازدگی):

زمانی اتفاق می افتد که مانیسم بدن برای از دست دادن گرما از بین می رود. وقتی که دمای مرکزی بدن از ۴۰ درجه سانتی گراد بالاتر رود این اتفاق رخ می دهد. در این دما سیستم تعریق از بین رفته و بدن در آزاد سازی گرما دچار مشکل می گردد. اگر فرد تحت عملیات پزشکی قرار نگیرد، بسیاری از کارهای او بدون هوشیاری لازم صورت می گیرد و باعث مرگ او می شود.

علائم ونشانه ها:

پوست گرم ،خشک و سرخ رنگ می شود

          فقدان تعریق

          کاهش سطح هوشیاری

          آشفتگی و تشنج

          سردرد

          تهوع و استفراغ

          افزایش میزان تنفس

          ضربان نامرتب قلب

          شوک

          ایست قلبی

پوست گرم و خشک و دارای رنگ سرخ و نداشتن تعریق یکی از راه های تمایز این بیماری با سایر بیماری های در ارتباط با گرما است.

درمان:

کارگر را منطقه خنک انتقال می دهید. لباس های تنگ او را از بدن خارج کرده و یا شل کنید. فرد را همراه با آب و باد زدن خنک کنید. اگر او در طی خنک کردن دچار لرز شد عملیات خنک سازی را قطع نمایید. اگر او در حالت استفراغ نبود می توانی به او مایعات خوراکی بدون کافئین و الکل بخورانید. اگر او در حال استفراغ بود او را به پهلو بخوابانید.

گرمازدگی: زمانی اتفاق می افتد که مکانیسم بدن برای از دست دادن گرما از بین برود. وقتی که دمای مرکزی بدن از ۴۱ درجه بالاتر رود این عارضه رخ می دهد. در این دما سیستم تعریق از کار افتاده و بدن در آزاد سازی گرما دچار اشکال می گردد. اگر فرد تحت عملیات پزشکی قرار نگیرد بسیاری از کارهای او بدون هشیاری لازم صورت می گیرد و حتی باعث مرگ می شود.

علائم و نشانه ها:

پوست گرم و خشک و سرخ می گردد، فقدان تعریق، کاهش سطح هوشیاری، آشفتگی و تشنج، سردرد، تهوع و استفراغ، افزایش میزان تنفس، ضربان نامرتب قلب، شوک، ایست قلبی.

پوست گرم و خشک و دارای رنگ سرخ و نداشتن تعریق یکی از راه های تمایز این بیماری با سایر بیماری های در ارتباط با گرما است.

درمان:

کارگر را به منطقه خنک انتقال دهید. او را به پشت بخوابانید مگر اینکه او در حال استفراغ یا دارای حمله قلبی باشد. در این موقعیت او را به پهلو بخوابانید. تمام لباس های فرد را از تن خارج کنید و به وسیله آب بدن فرد را خنک کنید برای کار می توانید از ملافه های خیس کمک بگیرید. اگر او در حال استفراغ نباشد می توانید از مایعات خوراکی استفاده نمایید. توجه نمایید که این محلول های حاوی الکل و کافئین باعث دفع بیش از حد آب از بدن می گردد. محلولی نوشیدنی مناسب نیز می تواند آب و نمک (۱ قاشق چایخوری از نمک در نیم لیتر آب) و یا نوشیدنی های ورزشی باشد.

کارفرمایان باید در جایی که کارگران در تعرض گرما قرار دارند و یادر شرایطی که باعث بیماری ها و ناتوانی های ناشی از گرما می شوند مورد ارزیابی قرار دارند. اگر کارگران در تماس با گرما قرار داشتند باید طرحی برای مسئله پیدا کنند. یک قسمت از این برنامه ها این است که کارفرمایان باید اثرات گرما بر بدن و راه های جلوگیری از بیماریهای ناشی از گرما را بدانند. کارفرمایان باید آموزش های لازم را برای همه کارگران در معرض خطر فراهم کنند.

آموزش ها باید شامل:

۱.چگونه استرس گرمایی را شناسایی کنیم؟

۲.فاکتورهایی که از لحاظ شخصی مهم هستند مانند چاقی سن افراد

۳.چگونه از استرس گرمایی پیشگیری کنیم؟

۴.چگونه علائم را بشناسیم؟

۵.وقتی همکاران دچار استرس گرمایی شدند کارگران چه کاری باید انجام دهند؟

این موضوع مهم است که کارگران بتوانند علائم و نشانه های ابتدایی استرس گرمایی را شناسایی کنند. اگر کارگران در مراحل ابتدایی ایجاد بیماری های ناشی از گرما  بتوانند همکاران خود را از خطر نجات دهند باعث می شوند که همکاران از خطر در امان بمانند. همچنین آن ها باید مراحل و طبقات مختلف استرس گرمایی را بدانند. اما از آنجایی که کاهش سطح هوشیاری یکی از مراحل ابتدایی است، کارگران امکان دارد که نتواند گسترش استرس گرمایی را در خودشان متوجه شوند.

طرح های کنترلی استرس گرمایی: اگر کارگران در معرض شرایطی هستند که باعث ایجاد استرس گرمایی می گردد، کارفرما باید طرح های کنترل مهندسی ارائه کند تا میزان تماس را کم کند. اگر طرح های کنترلی عملی نبود باید طرح های کنترلی مدیریتی را ایجاد کرد. در نهایت می توان از وسایل حفاظت فردی استفاده کرد. ترکیبی از شرایط مختلف می تواند روش خوبی برای محافظت در برابر گرما باشد.

کنترل های مهندسی:

۱.از طریق اتوماسیون یا مکانیزاسیون فعالیتهای کاری کارگران کم شود.

۲.برای کاهش انرژی تشعشعی سطح اجسام داغ را عایق کردن یا بپوشانید.

۳.کارگران را از منبع انرژی تشعشعی حفاظت کنید.

۴. دستگاه های تهویه برای افزایش تهویه فراهم کنید تا هوای گرم را از محیط خارج کند.

۵. از فن هایی که قابلیت خنک سازی محیط را دارند استفاده نمایید. (توجه کنید که در نقاطی که دمای هوا بالاتر از ۳۵ درجه است فن های معمولی می تواند خطر استرس گرمایی را بیشتر کنند)

۶. کم کردن رطوبت هوا با استفاده از تهویه و رطوبت زدایی.

کنترل های اداری:

1. تطابق کارگران: بدن می تواند خودش را با شرایط محیطی وفق دهد. در این صورت صورت فرد به آهستگی باید وارد محیط مورد نظر شود. این فرآیند تطابق نام دارد که بدن اجازه می دهد خودش را اصلاح کرده و بهتر بتواند با گرما مقابله کند.

تطابق دارای ۳ مزیت است:

۱. افزایش کارایی دستگاه قلبی – عروقی: وقتی کارگر در محیط گرم است میزان ضربان قلب و دمای مرکزی بدن کاهش می یابد.

۲. افزایش تعریق: تعریق در دماهای پایین تری صورت می گیرد و بدن فرد راحت تر خنک می گردد.

۳. میزان حجم عرق از لحاظ وجود نمک کم می شود. این امر سبب جلوگیری از دفع بیشتر از حد نمک می گردد.

در کل کارگران تطابق پیدا کرده قادر خواهند بود در یک مدت مشخص در محیط گرم تر کار کنند نسبت به فردی که تطا بق نداشته است.

برای ایجاد تطابق کارگران نیاز به وقت دارند. معمولا تطابق یا سازش بعد از مدت ۷ روز مداوم به تدریج در تماس بودن ایجاد می گردد. اما گاهی اوقات تا ۳ هفته نیز طول می کشد. میزان زمان لازم برای ایجاد تطابق در افراد بستگی به فاکتورهای شخصی دارد که این فاکتورها منحصر به فرد هستند. برای مثال کارگران پیرتر با بیماری قلبی-عروقی احتیاج به زمان بیشتری و با برنامه زمان بندی طولانی تری نسبت به افراد جوانتر با وضعیت مناسب و بدون بیماری مشخص شده ای برای ایجاد تطابق هستند. برنامه های زمان بندی برای سازش در برابر گرما بر طبق سطح کار فیزیکی انجام شده و شرایط هوای محیطی قرار می گیرد. در واقع افراد در تعطیلی های آخر هفته مقداری از سازش خود را از دست می دهند. برای این اشخاص اولین روز کاری کمی سخت تر از روزهای دیگر است. بعد از ۷ روز متوالی دور بودن از کار، کارگر در محیط گرم باید به عنوان فردی که سازش نیافته قلمداد گردد. در این صورت باید دوباره فرد عملیات سازش را بگذراند.

کارگرانی که قبلا در محیط گرم نبوده اند می توانند براش شروع کار خود در اولین روز کار ۲۰% از تمام حجم کار را داشته باشند و هر روز مقدار ۱۰-۲۰% به میزان فوق اضافه نمایند.

اگر کاری که ۷ روز از محیط کار گرم دور باشد و مجدد به محیط کار برگردد باید شروع کار خود را با ۵۰% از تمام حجم کاری داشته باشد و هر روز به این میزان ۱۰-۲۰%اضافه نماید.

نظارت کردن کارگران:

کارگران در شرایطی که امکان وجود استرس گرمایی است نباید حضور پیدا کنند. آن ها باید نظارت و رسیدگی گردند یا در کار در صورت وجود ۲ نفر یا گروهی برای اطمینان از این که بیماری ها شناخته شده و درمان شوند.

تصمیم مناسب در مورد سیکل کار-استراحت

دوره استراحت-کار اختصاصی تعیین شده و برنامه ریزی اجازه و زمان کافی را به خنک شدن بدن فرد می دهند. کارگر نباید برای دوره استراحت کاری خود به بدن خود تکیه کند. در این صورت فرد احساس بیماری می کند در این صورت دیر شده است. مناطق خنک مثل مناطق دارای تهویه، برای زمان های استراحت لازم است. دوش گرفتن در آب خنک در مواقعی که ممکن است می تواند بدن را خنک کند.

برنامه زمان بندی کار برای کم کردن تمای با گرما:

۱. می توانید سخت ترین کار را در خنک ترین قسمت روز انجام دهید.

۲. چرخاندن فعالیت های کاری یا استفاده از کارگران بیشتر برای کم کردن تماس با گرما

۳. فرآیند کار را از تماس مستقیم با نور خورشید یا منبع گرمایی تشعشعی در حد ممکن دور کنید.

۴. کارهای مربوط به تعمیر و سرویس ابزارآلات که در فضای باز صورت می گیرد را در خنک ترین موقع سال انجام دهید.

۵. کارهای  مربوط به تعمیر و سرویس ابزارآلات که در فضای بسته صورت می گیرد زمانی که پروسه داغ خاموش است صورت گیرد.

نوشیدن آب:

بدن به طور طبیعی برای اینکه بتواند خود را خنک کند عرق می کند. عرق کردن همراه با ازدست دادن مقدار زیادی آب آز بدن صورت می گیرد که این مقدار آب از دست رفته باید جایگزین گردد. اگر مایعات به طور مستمر جایگزین نگردد بدن دهیدراته شده و بدن به استرس گرمایی نزدیک می گردد. کارگرانی که در محیط کار در معرض گرما هستند باید از بسته های حاوی آب خنک استفاده نمایند. نوشیدنی های مناسب شامل آب معمولی، شیر و آب معدنی و آب میوه است. نوشیدنی های استفاده شده نیازی به یخ زدن ندارند و این نوشیدنی ها برای خنک شدن باید دارای دمای منفی ۱۰درجه تا ۱۵ باشند.

پوشیدن لباسهای خنک:

لباس مناسب برای کار گرم و سنگین به بدن کمک می کند تا خودش را سرد کند. لباس های بافته شده از جنس نخ، ابریشم اجازه می دهند هوا از آنها عبور کند. عبور هوا از لباس و برخورد با سطح پوست کمک می کند تا عرق موجود روی پوست تبخیر شده و فرد خنک گردد. برای کار در محیط باز در زیر اشعه آفتاب مستلزم لباس هایی با رنگ روشن برای بازتاب انرژی تشعشعی هستند. پوشیدن کلاه های دارای نقاب باعث ایجاد سایه بر روی سر، صورت و ناحیه گردن می گردد. اگر در هنگام کار در محیط گرم احتیاج به کلاه گرم بود می توانید به کلاه خود پارچه ای که دارای رنگ روشن است اضافه نمایید تا انرژی خورشیدی را به سمت عقب برگرداند. اضافه کردن موارد ذکر شده باید بدون هیچگونه صدمه وارد کردن به کلاه باشد. لباس های پشمی می تواند کمک کند تا استرس گرمایی در زمانی که کار در کنار منابع تابشی  و یا جاهای که دما بلاتر از ۳۵ درجه است به حداقل برسد. لباس های پشمی می تواند انرژی تشعشعی را منعکس کرده در حالی که اجازه می دهد عرق از سطح پوست تبخیر گردد. اقلیم های خیلی گرم با مقدار زیاد تماس مستقیم با آفتاب کارگران در این صورت از کلاه های پشمی برای خنک شدن استفاده کنند.

لباس های محافظت کننده:

تعدادی از محیط های کاری به قدری گرم هستند که همواره مناسب ترین کارگران تطابق پیدا کرده قادرند با استفاده از وسایل حفاظتی برای مدتی کم کار کنند. در شرایط محیط کار فوق العاده گرم برای مثال نزدیک کوره ها و… لباس های حفاظتی لازم هستند. این نوع پوشش حفاظتی همچنین می توانند در محیط هایی که از لحاظ گرما در مقدار متوسطی هستند. استفاده از لباس ها باید با توجه به آموزش های لازم صورت گیرد. این وسایل معمولا حفاظت کاملی از افراد در مقابل گرما ایجاد نمی کنند در این صورت باید با نظارت دقیق بر تاثیر این وسایل مهر صحت نگاشت.

لباس های کنترل کننده انرژی تشعشعی: در جاهایی که نمی توان منابع انرژی تشعشعی را پوشانید یا شیلدی مناسب برای آن گذاشت از این نوع لباس ها می توان استفاده کرد. دارای انواع مختلفی است. از پیش بندها و ژاکت ها. این لباس ها معمولا فقط انرژی تشعشعی را از بدن دور می کنند و نمی توانند در کنترل درجه حرارت نیز تاثیر داشته باشند و یا اینکه تاثیر کمتری می توانند داشته باشند مگر اینکه طوری تعبیه شده باشند که در کنترل درجه حرارت نیز نقش داشته باشند.

نکات مهم برای جلو گیری از استرس گرمایی

۱. یاد بگیری تا علائم و نشانه های استرس گرمایی را بشناید.

۲. بدن خود را با گرما تطابق دهید.(به تدریج با گرما روبرو شوید)

۳. لباس های تمیز، دارای رنگ روشن و گشاد که بتواند هوا را بهتر به جریان بیندازید استفاده کنید.

۴. جدول زمان بندی کار برای تماس حداقل با گرما داشته باشید. سخت ترین کار فیزیکی را در خنک ترین روز انجام دهید.

نویسنده : مهندس الیاس جعفرپور

دپارتمان تولید محتوا ایمن سپاهان