متن کامل

استاندارد های لباس کار

استانداردهای لباس کار

لباس کار به عنوان یکی از وسائل استحفاظی فردی مطرح می‌باشد و کلیه کارکنان باید با لباسکار مناسب محل کار در سرکار حاضر شوند. لباس کارکنان دارای خصوصیات ذیل بوده و مطابق مقررات ذیل در اختبار کارکنان قرار میگیرد.

 

معمولا لباس کار پوششی است جهت یکسان نمودن پرسنل در محیط کار و تمایز قسمتهای مختلف توسط رنگ مدل آن و نیز به عنوان پوشش سراسری تنه، دستها و پاها را در مقابل شرایط محیط محافظت میکند.

معمولا سادهترین نوع لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار (دوتکه) یا کاپشن و شلوار و از جنس الیاف طبیعی (پنبه پنبه یا پلیاستر پنیه) و یا درصدی الیاف طبیعی و مصنوعی (فلامنت ویسکوز) و در مواردی تماما از الیاف شیمیایی و صنعتی تولید میشود. طبیعی است هرچه الیاف بکار رفته در پارچه طبیعیتر باشد تبادل حرارتی آن آسانتر است.

 

نکات جهت استفاده از لباس کار:

جهت جوشکاران به دلیل شرایط خاص کار، علاوه بر لباس کار، استفاده از پیشبند چرمی الزامی است.

جهت حفاظت سیستم تناسلی در برابر اشعه، پیشبند سربی که پایینتر از کمر قرار میگیرد الزامی است.

استفاده از پیشبند جهت پرسنلی که در ارتباط با ادوات انتقال نیرو و گردان هستند، ممنوع است.

پرسنلی که نوع کار آنها به نحوی است که باید در ارتفاعات کار کنند، لازم است از کمربند ایمنی نوع Harness استفاده کنند.

کلیه اتصالات کمربندها باید هر روز چک شوند و در صورت نیاز تعویض شوند.

لباس کار باید متناسب با نوع و اندازه پرسنل انتخاب شود.

پرسنلی که با تجهیزات و ماشین‌آلات کار میکنند باید لباسکاری در بر داشته باشند که هیچ قسمت آن باز و پاره نباشند، آویزان نمون زنجیر و ساعت و کلید و نظیر آن اکیدا ممنوع است.

کارکنانی که در محیطهای آلوده به مواد سمی و قابل انفجار و اشتعال کار میکنند، نباید لباسهای جیبدار و لبه دار داشته باشند چون ممکن است غبار مواد مزبور در لبه لباس باقی بماند.

تحویل لباس کار هر ششماه یک دست الزامی است.

جنس پارچه با توجه به شرایط کار و لزوم حفظ ظاهر لباس از نظر مقاومت در مقابل چروکیدگی و عدم تولید الکتریسته ساکن از مخلوط حدود ۷۰% پنبه و ۳۰% پلیاستر و با وزن ۳۲۰گرم الی ۴۲۰ گرم بر هر مترمربع در نظر گرفته میشود.

به منظور استحکام بیشتر از پارچههای با بافت کجراه یا تراکم بالا استفاده شود.

آرم و علائم لباس کار بر اساس الزامات استاندارد HSE

شکل آرم به صورت مثلث متساویالاضاع در بالا و نام شرکت در زیر آن لحاظ میگردد.

رنگ زمینه آرم جهت مشخص کردن واحدهای مختلف باید مشخص باشد.

اندازه آرم یک مثلث متساویالاظاع برابر ۷سانتیمتر در نظر گرفته میشود.

جنس آرم با استفاده از چاپ سیلک اسکرین مرغوب و ثابت روی پارچه تهیه میشود.

محل نصب آرم روی جیب سمت چپ بالای تنه لباسکار میباشد.

چاپ و پلدوزی آرم بر روی برگر؟ زیپ یا برگر؟ پیراهن یا بصورت بازوبند صورت میگیرد.

 

جنس و وزن پارچه لباس کار

با توجه به شرایط اقلیمی محل کار و تعریف سازمانی جنس پارچه انتخاب یا مصوب میشود:

وزن و درصد الیاف با توجه به شرایط اقلیمی و فصول مختلف در نظر گرفته میشود. در شرایطی که احتمال سوختن لباس کار در اثر ریختن پلیسه و یا تحت تاثیر حرارت زیاد وجود دارد جنس لباس بایستی ۹۰% الی ۱۰۰% پنبه باشد.

به منظور استحکام بیشتر پارچه با بافت کچره با تراکم بالا (۲ تار، ۱ تار) و نخ چهل‌دولا از نوع رینگ و بافت کارخانجات معتبر باشد.

با انتخاب پارچه مرغوب و بکار بردن دوخت محکم لباس کار زیبا و بادوام تولید میگردد.

با استفاده از الگوی مناسب، لباس کار شکیل و خوش‌دوخت در اندازه های استاندارد تهیه میشود.

طرح و رنگ لباس کارکنان یک سازمان (به عنوان مثال)

طرح و رنگ لباس کار کارکنان شرکتها معمولا بر اساس نوع و سمت و کار در واحدهای مختلف به منظور شناسایی و کنترلهای لازم از نظر ایمنی به شرح ذیل میباشد:

گردآورنده : دپارتمان تولید محتوی ایمن سپاهان